به نقل از آسوشیتدپرس، جولی کامرفورد، فیزیکدان دانشگاه کلرادو، با اشاره به کشف این کهکشان گفت: «تاکنون فقط ۱۲ کهکشان کشف شده که در فضای آنها دو سیاه‌چاله وجود دارد. کهکشان‌ها معمولا در مرکز خود یک سیاه‌چاله دارند که ابعاد آنها حدود یک میلیون تا یک میلیارد برابر حجم خورشید است».

اما در این کهکشانی که اخیرا شناسایی شده و حدود یک میلیارد سال نوری با منظومه خورشیدی فاصله دارد، یکی از سیاه‌چاله‌ها در ابعاد قابل توجهی از سیاه‌چاله دیگر کوچکتر است و ظاهرا هیچ ستاره‌ای پیرامون آن وجود ندارد.

سیاه‌چاله‌ها معمولا توسط تعداد زیادی از ستاره‌ها احاطه شده‌اند ولی این سیاه‌چاله کاملا خالی به نظر می‌رسد.

جولی کامرفورد حدس می‌زند که این سیاه‌چاله کوچک بر اثر برخورد دو کهکشان که در نهایت یک کهکشان واحد را تشکیل دادند، بخش زیادی از حجم خود را از دست داده است و یا شاید نمونه نادری از سیاه‌چاله‌های متوسطی است که احتمالا به مرور زمان به یک توده عظیم فضایی مثل سیاه‌چاله‌های غول پیکر بدل می‌شود.

دانشوران فیزیک نجومی تاکنون وجود سیاه‌چاله با ابعاد متوسط را که یکی از نکات اصلی این کشف جدید است تایید نکرده‌اند. تخمین زده می‌شود که ابعاد سیاه‌چاله‌های متوسط حدود صد تا یک میلیون برابر حجم خورشید باشد.

جولی کامرفورد برای مطالعات خود در مورد این کهکشان عجیب از اطلاعات جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه چاندرا متعلق به ناسا استفاده کرده است. او تاکنون چهار کهکشان کشف کرده که تازه‌ترین موردش این کهکشان عجیب با سیاه‌چاله‌های متفاوت است.

وی می‌گوید که کشف یک سیاه‌چاله با ابعاد متوسط در این کهکشان جدید دستاورد تازه‌ای از مطالعات اخیر اوست.

به گفته خانم کامرفورد، اولین کهکشان دارای دو سیاه‌چاله در سال ۲۰۰۳ و به طور تصادفی کشف شد. او در سال‌های اخیر به طور منظم مطالعه روی سیاه‌چاله‌ها را ادامه داده و معتقد است این کشفیات جدید می‌تواند نکات تازه‌ای را در مورد نحوه شکل‌گیری سیاه‌چاله‌ها روشن کند.

اخبار علمی - آنا